زمانی که انسانها در سالهای بسیار دور زندگی اجتماعی را قبول کرده و زندگی دسته جمعی تشکیل دادند،

محمدحسین بهجت تبریزی در سال 1325 هجري قمري (شهريور ماه 1286 هجري شمسي) در چاي‌كنار تبریز به دنیا آمد،دوره كودكي استاد در آغوش طبيعت و روستا سپري شد،او در سال 1332 هجري قمري،نزد پدر در تبریز شروع به فراگیری مقدمات ادبیات عرب کرده و جهت تحصيل اصول جديد، به مدرسه متحده وارد گرديد و در همين سال اولين شعر رسمي خود را سرود.اشعار وی در سيزده سالگي با تخلص بهجت در مجله ادب به چاپ مي‌‌رسيد.شهريار بعدها در تهران تخلص بهجت را کنارگذاشته و تخلص شهريار را پس از دو ركعت نماز و تفأل از حافظ مي‌گيرد.

(غم غريبي و غربت چو بر نمي‌تابم روم به شهر خود و شهريار خود باشم)

 وی در بهمن ماه سال1299 وارد تهران شده و از بدو ورود با استاد ابوالحسن صبا آشنا شد و نواختن سه تار و مشق رديف‌هاي سازي موسيقي ايراني را از او فرا گرفت. او همزمان با تحصيل در دارالفنون به ادامه تحصيلات علوم ديني مي‌‌پرداخت و در مسجد سپهسالار در حوزه درس سيد حسن مدرس حاضر مي‌‌شد و در سال 1303وارد مدرسه طب شد.اثر مشهور شهریار حيدر بابايه سلام در سالهای1329 تا 1330 سروده شدوی.در مرداد ماه 1332 به تبريز آمده و با يكي از بستگان خود ازدواج کرد كه حاصل اين ازدواج سه فرزند هستند.در حدود سال‌هاي 1346 آغاز به نوشتن قرآن، به خط نسخ نموده كه يك ثلث آن را به اتمام رساند. وی در مدت اقامت در تبريز سهنديه را را سرود.شهـريار عشق اولي آتـشين خود را،عشق مجاز ناميد،.غالـب غـزلهـاي سوزناك او،كه به ذائـقـه عـمـوم خوش آيـنـد است، يادگـار اين دوره است.وی پس از عـشق اولش،با دل سوخـتگی تمام به طبـيعـت عـشق مي ورزيد.زبان شعـر شهـريار خـيلي ساده است،وی روشن بـين بوده و از اول زندگي خود به وسيله رويأ هـدايت مي شده است،دو خواب او كه در بچـگي و اوايل جـواني ديده، معـروف اند.شهـريار داراي تـوكـلي غـيرقـابل وصف است،خدا شـناسي و معـرفـت شهـريار به خـدا و ديـن و وطن پرستی و علاقه او به آب و خاک وطن در آثارش قابل مشاهده است،سيد محـمد حسين شهـريار در 27 شهـريـور 1367 خورشيـدي در بـيـمارستان مهـر تهـران بدرود حيات گـفت،بـنا به وصيـتـش در زادگـاه خود در مقـبرةالشعـرا سرخاب تـبـريـز با به خاك سپـرده شد.در مقبره الشعرا که قبلا با نام های حظیره الشعرا،حظیره القضاه و قبرستان سرخابمعروف بوده است،بیش از چهارصد شاعر،عارف و ادیب ایرانی به خاک سپرده شده اند.این مکان تاریخی معماری از نمادهای شهر تبریز محسوب می شود ومجموعه ای از معماری مدرن و سنتی را می توان در این مقبره مشاهده کرد. همچنین ارتباط حسی بین بیننده و بنا،از ویژگی های منحصر به فرد مقبره الشعرا است،هنگامی که شما وارد مقبره الشعرا می شوید و از پله های آن بالا می روید،با یک بنای عظیم روبه رو می شوید که با دقت و هنرمندی تمام ساخته شده است و با طاق هایی در هم فرو رفته شما را مبهوت خود می کند.اتاق آرامگاه شهریار بسیار جذاب و زیباست؛ زیرا دور تا دور آن پر است از اشعار شاعرانی که در مقبره الشعرا دفن شده اند. بخش های جانبی مختلفی هم در این مکان به چشم می خورد که از آن جمله می توان به کارهای اداری، فروش کتاب، صنایع دستی، مجسمه های کوچک و... اشاره کرد.

حج‍ةالحق،شیخ‌الرئیس،ابوعلی حسین بن عبدالله بن سینا که به «ابن‌سینا یا پورسینا»مشهور است

اوتیسم یا در خودماندگی، نوعی اختلال رشدی و بیماری ای است که قبل از سه سالگی بروز می کند،

اوتیسم یا در خودماندگی، نوعی اختلال رشدی و بیماری ای است که قبل از سه سالگی بروز می کند،

به بهانه‌ی گرامی‌داشت حکیم فردوسی و حکیم عمر خیام در اردیبهشت ماه